کد مطلب:228286 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:244
محمد بن ابی عمیر ازدی
وی از ثقات راویان و اصحاب امام كاظم، امام رضا و امام جواد علیهم السلام است كه خانه اش محل رفت و آمد شیعه بوده. ابن ابی عمیر در بغداد می زیسته و نزد موافق و مخالف احترام و منزلتی داشته است.
هارون الرشید وی را برای نپذیرفتن قضاوت یا برای نشان ندادن محل شیعیان، به زندان افكند و شكنجه كرد. گویند چهار سال در حبس هارون بود.
ابن ابی عمیر را تألیفات زیادی است؛ چنان كه كتابهای وی را نود و چهار جلد نوشته اند و چون مدت حبس وی تمام شد، خواهرش از ترس، كتب وی را در محلّی مدفون ساخت كه به سبب رطوبت یا آب باران تلف شد، لذا وی پس از آزادی چون اسناد و روایاتی را كه با واسطه از ائمه نقل كرده، از یاد برده بود، احادیث مزبور را به حذف اسناد روایت می نمود، ولی به واسطه وثاقت و جلالت شأن و این كه از غیر ثقات نقل حدیث نمی كرده، اصحاب، روایات مرسله وی را تلقی به قبول نموده و به قول كشی اجماع بر صحت مراسیل وی دارند. فوت ابن ابی عمیر به سال 217 هجری اتفاق افتاد.
هارون الرشید وی را برای نپذیرفتن قضاوت یا برای نشان ندادن محل شیعیان، به زندان افكند و شكنجه كرد. گویند چهار سال در حبس هارون بود.
ابن ابی عمیر را تألیفات زیادی است؛ چنان كه كتابهای وی را نود و چهار جلد نوشته اند و چون مدت حبس وی تمام شد، خواهرش از ترس، كتب وی را در محلّی مدفون ساخت كه به سبب رطوبت یا آب باران تلف شد، لذا وی پس از آزادی چون اسناد و روایاتی را كه با واسطه از ائمه نقل كرده، از یاد برده بود، احادیث مزبور را به حذف اسناد روایت می نمود، ولی به واسطه وثاقت و جلالت شأن و این كه از غیر ثقات نقل حدیث نمی كرده، اصحاب، روایات مرسله وی را تلقی به قبول نموده و به قول كشی اجماع بر صحت مراسیل وی دارند. فوت ابن ابی عمیر به سال 217 هجری اتفاق افتاد.